یک و ساعت و نیم بعد در فرودگاه تفلیس فرود می آییم؛ فرودگاهی کوچک که از فرودگاه دشت ناز ساری هم ساده تر به نظر می رسد.
خانه » گردشگری (برگه 82)
یک و ساعت و نیم بعد در فرودگاه تفلیس فرود می آییم؛ فرودگاهی کوچک که از فرودگاه دشت ناز ساری هم ساده تر به نظر می رسد.
چای داغ تان را بردارید و با صدایی آرام به این دهستان پا بگذارید، آن وقت خودتان می بینید که چگونه گاهی از دیدن، چشم ها به نفس نفس می افتند و رویا و واقعیت درهم غوطه ور می شوند .
گر روزی خواستید در چشم هایتان اتفاق تازه ای بیافتد و در نگاه تان زیبایی صف بکشد و اگر خواستید پرنده ها روبرویتان بنشینند و از پروردگار بخوانند، حتما به روستای «کاورد» (kavard) بروید .
این روستا آن قدر مهربان است که با دیدنش؛ غریبه ها
گفتگو با مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران:سرمایه گذاران در فرآیند سرمایه گذاری فرسوده می شوند.
سیف الله فرزانه؛ آموزگار بود. او در اولین سال های خدمتش در دولت، تدریس می کرد و هنوز هم روحیه معلمی با او همراه است
گفتگو با آدم های ایده آل گرا سخت است! آنها هیچ وقت راضی نمی شوند و برای بهتر بودن همواره در تلاش اند. معمولاً به دست آوردن پول بیشتر هدف شان نیست؛ آنها اعتبار و رضایت بیشتر مشتری را هدف قرار داده اند. مدیر رستوران پر میهمان ” شالی” یکی از این آدم هاست. فریده سعید آبادی متفاوت تر از تصورم است؛ مهربان، عمیق، خلاق و ایده آل گرا.
جنگل به اراضی بیش از نیم هکتاری گفته می شود که دارای درختانی با ارتفاعی بالای ۵ متر و تاج پوشش بیش از ۱۰ درصد (در تعریف ملی ۵ درصد) بوده و یا درختان قادر باشند در حالت طبیعی به کیفیت مذکور برسند.
دیروزهای ما؛ از درختان بازیگوش تاک و خوشه های انبوه اش شروع می شد. از روزهایی که حتما کسی در حیاط را به روی تو می گشود و با عطر گل های سرخ و صورتی به استقبالت می آمد .
زمانه عوض شده است. حالا کمتر مادر بزرگی در جیب هایش نخود و کشمش دارد و “ماه بی بی” صدایش می کنند و کمتر پدربزرگی در دست هایش بیلچه هست که باغچه ها را زیرو و رو کند و به چای سماور نفتی میهمان شود نه چای سازی که چایش، خوردن ندارد… انگار این سال های تازه پُرتغییر
صدای اره موتوری و تبر و شعله های سرکش حریق شما را یاد چیزی نمی اندازد؟ مثلا یاد آدم هایی که گاهی با تمام قوا به خانه سبز جنگل یورش می برند و نفس زندگی را بند می آورند. یاد درختانی که باز در مقابل این همه نامهربانی، به دنیا اکسیژن و عشق می بخشند.
مشغول کارم بودم که تلفن همراهم زنگ خورد و من بعنوان خبرنگار حوزه گردشگری از طرف میراث فرهنگی و گردشگری استان مازندران به یک تور یکروزه به اقامتگاه بوم گردی در لفور سوادکوه دعوت شدم. برایم جذاب بود. ساعت هفت صبح روز بعد به همراه چند تن از خبرنگاران و روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری راهی اقامتگاه بوم گردی لفور شدیم.
بهترین شیوه برای انبارکردن لباسهای زمستانی را بخوانید
چرا بعضیها پولدار نمیشوند؟
گردشگری اروند را رونق میدهیم
مهمانی فعالان گردشگری در هورتکس کیش
درباره هتلهای تهران چه میدانید؟
نقش تروماهای جمعی و تفکر دائم در بیخوابی ایرانیان خاصه زنان ایرانی
شب نغمههای اذان ایرانی
پایتخت ورشو در ایران
چطور تیشه به ریشۀ معماری بومی مازندران میزنند؟ کلبههای سویسی یکیشان است!
خیابانهای نمادین تهران در خطر انقراض کامل!
سهم آسمِ کدام استانهای کشور بیشتر است؟
صنایعدستی ایران در پلتفرمهای چین
مزیتهای بیگ بلو باتن
برای مشاهده نتایج لاتاری به سایت زیر مراجعه کنید+ راهنمای تصویری