علائم و درمان عفونت ادراری کودکان - ارمون آنلاین armoononline.ir

ارمون آنلاین به نقل از وب ام دی، بچه ها در چند سال اول زندگی خود ممکن است بسیار بیمار شوند. سرماخوردگی و سایر عفونت های تنفسی در بین کودکان شایع می باشد؛ اما کودکان نیز ممکن است به عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) مبتلا شوند. حداکثر ۸ درصد از دختران و ۲ درصد از پسران تا سن ۵ سالگی به عفونت ادراری مبتلا می شوند.

گاهی اوقات علائم این عفونت در کودکان به سختی قابل تشخیص است. مهم است که کودک خود را تحت درمان قرار دهید، زیرا عفونت ادراری می تواند به یک عفونت کلیوی جدی تبدیل شود.

با درمان مناسب، کودک شما باید در عرض چند روز احساس بهتری داشته باشد.

چگونه کودکان به عفونت ادراری مبتلا می شوند؟

عفونت ادراری در کودکان زمانی اتفاق می افتد که باکتری های پوست یا مدفوع آنها وارد مجرای ادرار شده و تکثیر می شوند. این میکروب های تند و زننده می توانند باعث عفونت در هر جایی از دستگاه ادراری شونداز جمله:

• کلیه ها که مواد زائد و آب اضافی را از خون برای تولید ادرار فیلتر می کنند
• حالب ها که ادرار را از کلیه ها به مثانه می فرستند
• مثانه، که ادرار را ذخیره می کند
• مجرای ادرار که ادرار را از مثانه به خارج بدن تخلیه می کند

عفونت مثانه سیستیت و عفونت کلیه پیلونفریت نامیده می شود.

دختران بیشتر از پسران به UTI مبتلا می شوند زیرا مجرای ادرار آنها کوتاه تر است. باکتری های مقعد می توانند راحت تر وارد واژن و مجرای ادرار شوند.

برخی از کودکان مشکلی در مثانه یا کلیه خود دارند که احتمال ابتلای آنها به UTI را افزایش می دهد. باریک شدن مجرای ادرار می تواند جریان ادرار را مسدود کند و به میکروب ها اجازه تکثیر دهد. وضعیتی به نام رفلاکس وزیکوورترال (VUR) می‌تواند باعث برگشت ادرار از مثانه به حالب‌ها و کلیه‌ها شود.

علائم عفونت ادراری در کودکان

در کودکان بزرگتر، علائم اغلب واضح است. علائم اصلی شامل احساس درد در قسمت تحتانی شکم، پشت یا پهلو یا هنگام ادرار کردن و نیاز فوری به دفع ادرار یا ادرار کردن بیشتر است. برخی از کودکانی که قبلاً آموزش استفاده از توالت را دیده اند، کنترل مثانه خود را از دست می دهند و ممکن است تخت را خیس کنند. حتی ممکن است قطرات خون را در ادرار ببینید و یا ادرار صورتی داشته باشد.

با بچه‌های کوچک‌تر، ممکن است لازم باشد کمی بیشتر بررسی کنید تا بفهمید مشکل چیست. نوزادان ممکن است علائم عمومی تری مانند گیجی، علاقه کم به غذا یا تب داشته باشند .

سایر علائم عفونت ادراری در کودکان عبارتند از:

• سوزش یا درد هنگام ادرار کردن کودک
• ادرار بدبو یا کدر
• نیاز فوری به دفع ادرار و پس از آن دفع میزان خیلی کم ادرار
• تب
• حالت تهوع یا استفراغ
• اسهال
• کج خلقی
• خستگی و کمبود انرژی
• تغذیه ضعیف
• کاهش وزن
• در کودکان بسیار خردسال، زردی پوست و سفیدی چشم

تشخیص عفونت ادراری در کودکان

اگر کودک شما علائم UTI را دارد، به پزشک اطفال خود مراجعه کنید. پزشک نمونه ادرار را می گیرد و آن را از نظر خون، گلبول های سفید و سایر علائم عفونت آزمایش می کند. آنها می توانند ادرار را به روش های مختلفی جمع آوری کنند:

• بچه‌های بزرگ‌تر می‌توانند در ظرف نمونه گیری ادرار کنند
• بچه‌های کوچک‌تری که آموزش توالت رفتن ندارند، یک کیسه پلاستیکی روی اندام تناسلی‌شان قرار می‌دهند تا ادرار را جمع‌آوری کنند.
• کودکانی که پوشک می پوشند می توانند یک لوله (کاتتر) در مجرای ادرار و مثانه خود قرار دهند تا نمونه را جمع آوری کنند.
• در نوزادان، پزشک می تواند یک سوزن را مستقیماً از طریق معده وارد مثانه کند تا نمونه را بگیرد.

آزمایش‌های سریع می‌تواند برای کمک به پزشک شما انجام شود تا میکروب‌های دقیقی را که باعث عفونت ادراری کودک شما شده‌اند، پیدا کند تا نوع دارویی مناسب برای از بین بردن آنها را بشناسد.

پزشک ممکن است شما را به یک نفرولوژیست (متخصص کلیه) ارجاع دهد و یک یا چند مورد از این آزمایشات تصویربرداری را برای بررسی مشکلات دستگاه ادراری انجام دهد:

• سونوگرافی: از امواج صوتی برای نشان دادن هرگونه انسداد یا سایر مشکلات در کلیه ها استفاده می کند
• سیستواورتروگرام ادراری (VCUG): مایع را از طریق یک لوله وارد مثانه می‌کند تا هنگام ادرار کردن کودک، مشکل موجود در مجرای ادرار یا مثانه نشان داده شود.
• اسکن هسته‌ای: از مایعاتی استفاده می‌کند که حاوی مقدار کمی مواد رادیواکتیو هستند تا ببینند کلیه‌ها چقدر خوب کار می‌کنند
• سی تی یا توموگرافی کامپیوتری: یک اشعه ایکس قدرتمند است که تصاویر دقیقی از مثانه و کلیه ها ایجاد می کند.
• ام آر آی یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی: از آهنرباهای قدرتمند و امواج رادیویی برای تهیه عکس از مثانه و کلیه ها استفاده می کند.

درمان عفونت ادراری در کودکان

اولین روش برای مبارزه با عفونت ادراری، آنتی بیوتیک ها هستند. این داروها باکتری ها را از بین می برند. بچه ها معمولاً آنها را بین ۳ تا ۱۰ روز (معمولاً ۷-۱۰ روز) مصرف می کنند. پزشک شما ممکن است پس از اتمام دارو، آزمایش ادرار دیگری انجام دهد تا ببیند آیا عفونت برطرف شده است یا خیر.

مطمئن شوید که کودک شما تمام داروهای خود را تمام می کند، حتی اگر احساس بهتری داشته باشد. توقف خیلی زود می تواند میکروب ها را در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم کرده و باعث عفونت دیگری شود.

اکثر عفونت های ادراری در حدود یک هفته از بین می روند. برخی از کودکان تا چند هفته علائم را خواهند داشت. اگر علائم کودکتان بعد از ۳ روز از شروع مصرف آنتی بیوتیک بهبود نیافت یا بدتر شد، با پزشک خود تماس بگیرید.

چگونه می توانید از عفونت ادراری کودکان جلوگیری کنید؟

برای جلوگیری از رشد باکتری ها، اغلب پوشک کودک را عوض کنید. همانطور که فرزندتان بزرگتر می شود، عادات خوب حمام را برای پیشگیری از عفونت ادراری به او بیاموزید. به دختران آموزش دهید که از جلو به عقب اندام خصوصی خود را پاک کنند. این کار به جلوگیری از ورود باکتری های موجود در مدفوع به واژن و مجاری ادراری کمک می کند.

بچه های خود را تشویق کنید به محض اینکه احساس می کنند نیاز به دفع ادرار یا مدفوع دارند، به دستشویی بروند؛ نه اینکه آن را نگه دارند.

دختران باید از حمام با محصولات معطر و حباب دار اجتناب کنند و از صابون های معطر استفاده نکنند و برای بهبود جریان هوا و جلوگیری از رشد باکتری ها باید لباس زیر نخی بپوشند.