ارمون آنلاین به نقل از مایوکلینیک، آرتریت روماتوئید یک اختلال التهابی مزمن است که می تواند بیشتر از مفاصل شما را تحت تاثیر قرار دهد. در برخی از افراد، این بیماری می تواند به طیف گسترده ای از سیستم های بدن از جمله پوست، چشم ها، ریه ها، قلب و عروق خونی آسیب برساند. آرتریت روماتوئید زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به بافت های بدن شما حمله کند.
بر خلاف آسیب ساییدگی ناشی از استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید پوشش مفاصل شما را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث تورم دردناکی می شود که در نهایت می تواند منجر به فرسایش استخوان و تغییر شکل مفصل شود.
التهاب مرتبط با آرتریت روماتوئید همان چیزی است که می تواند به سایر قسمت های بدن نیز آسیب برساند. در حالی که انواع جدید داروها گزینه های درمانی را به طور چشمگیری بهبود بخشیده اند، آرتریت روماتوئید شدید همچنان می تواند باعث ناتوانی های جسمی شود.
علائم آرتریت روماتوئید
علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مفاصل حساس، گرم و متورم
- سفتی مفاصل که معمولاً صبح ها و بعد از عدم تحرک بدتر می شود
- خستگی، تب و از دست دادن اشتها
آرتریت روماتوئید اولیه ابتدا مفاصل کوچکتر شما را تحت تأثیر قرار می دهد؛به ویژه مفاصلی که انگشتان دست شما را به دستان شما و انگشتان پا به پاهای شما متصل می کنند.با پیشرفت بیماری، علائم اغلب به مچ دست، زانو، مچ پا، آرنج، باسن و شانه ها گسترش می یابد. در بیشتر موارد، علائم در مفاصل یکسان در هر دو طرف بدن شما رخ می دهد.
حدود ۴۰ درصد از افرادی که آرتریت روماتوئید دارند نیز علائم و نشانه هایی را تجربه می کنند که مفاصل را درگیر نمی کنند.
مناطقی که ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند عبارتند از:
- پوست
- چشم ها
- ریه ها
- قلب
- کلیه ها
- غدد بزاقی
- بافت عصبی
- مغز استخوان
- رگ های خونی
علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید ممکن است از نظر شدت متفاوت باشد و حتی ممکن است دوره ای باشند و تغییر کنند. آرتریت روماتوئید می تواند باعث تغییر شکل مفاصل و جابجایی آنها از جای خود شود.
علل آرتریت روماتوئید
آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است. به طور معمول، سیستم ایمنی بدن به محافظت از بدن در برابر عفونت و بیماری کمک می کند. در آرتریت روماتوئید، سیستم ایمنی بدن به بافت های سالم در مفاصل حمله می کند. همچنین می تواند باعث مشکلات پزشکی در قلب، ریه ها، اعصاب، چشم ها و پوست شما شود.
پزشکان نمی‌دانند چه چیزی شروع کننده ی این فرآیند است؛ در حالی که ژن‌های شما در واقع باعث آرتریت روماتوئید نمی‌شوند، اما می‌توانند احتمال واکنش شما را به عوامل محیطی (مانند عفونت با ویروس‌ها و باکتری‌های خاص) که ممکن است باعث ایجاد بیماری شوند، افزایش دهند.
عوامل خطر آرتریت روماتوئید
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش دهند عبارتند از:
- جنسیت: زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند.
- سن: آرتریت روماتوئید ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما معمولا در میانسالی شروع می شود.
- سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به آرتریت روماتوئید باشد، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری در شما افزایش پیدا کند.
- سیگار کشیدن: سیگار کشیدن خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش می دهد، به خصوص اگر استعداد ژنتیکی برای ابتلا به این بیماری دارید. به نظر می رسد سیگار کشیدن نیز با شدت بیشتر بیماری همراه باشد.
- اضافه وزن: به نظر می رسد افرادی که اضافه وزن دارند تا حدودی بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند.
عوارض آرتریت روماتوئید
آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به موارد زیر را افزایش می دهد:
- پوکی استخوان: خود آرتریت روماتوئید، همراه با برخی از داروهایی که برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شود، می تواند خطر پوکی استخوان را افزایش دهد.
- ندول های روماتوئید: این برجستگی های سفت بافتی معمولاً در اطراف نقاط فشار مانند آرنج ایجاد می شوند. با این حال، این گره ها می توانند در هر جایی از بدن از جمله قلب و ریه ها ایجاد شوند.
- خشکی چشم و دهان: افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند، بسیار بیشتر در معرض ابتلا به سندرم شوگرن هستند، اختلالی که میزان رطوبت چشم و دهان را کاهش می دهد.
- عفونت ها: خود آرتریت روماتوئید و بسیاری از داروهایی که برای مبارزه با آن استفاده می‌شوند، می‌توانند سیستم ایمنی بدن را مختل کنند و منجر به افزایش عفونت شوند. برای پیشگیری از بیماری هایی مانند آنفولانزا، ذات الریه، زونا و کووید-۱۹ با واکسیناسیون از خود محافظت کنید.
- ترکیب غیر طبیعی بدن: نسبت چربی به توده بدون چربی در افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند، حتی در افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) طبیعی دارند، بیشتر است.
- سندرم تونل کارپال: اگر آرتریت روماتوئید مچ دست شما را تحت تاثیر قرار دهد، التهاب می تواند عصب را که بیشتر دست و انگشتان شما را تحت تأثیر قرار می دهد، تحت فشار قرار دهد.
- مشکلات قلبی: آرتریت روماتوئید می تواند خطر سفت شدن و انسداد شریان ها و همچنین التهابی که قلب شما را در بر گرفته است را افزایش دهد.
- بیماری ریه: افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید در معرض خطر افزایش التهاب و اسکار بافت های ریه هستند که می تواند منجر به تنگی نفس پیشرونده شود.
- لنفوم: آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به لنفوم را افزایش می دهد، گروهی از سرطان های خون که در سیستم لنفاوی ایجاد می شوند.
علائم غیر معمول آرتریت روماتوئید
اگرچه شایعترین نشانه های آرتریت روماتوئید شناخته شده هستند، اما گاهی غفلت از علائم غیر معمول منجر به تشدید عوارض بیماری خواهد شد. در اینجا ۱۰ علامت این بیماری که به هیچ وجه نباید مورد چشم پوشی توسط بیمار واقع شوند، معرفی شده است:
- تب: برخی از داروهای آرتریت روماتوئید مانند داروهای بیولوژیک سیستم ایمنی بدن را در برابر میکروب ها تحت تاثیر قرار می دند و شما ممکن است قادر به مبارزه با برخی از بیماری ها به راحتی نباشید. به همین دلیل کنترل تب در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید اهمیت ویژه ای دارد چون می تواند یک سیگنال جدی از یک بیماری یا عفونت جدید باشد. عفونت به خاطر تضعیف سیستم ایمنی بدن به سرعت می تواند بدن را درگیر کند و مهم است به که سرعت درمان شود.
- مشکلات تنفسی: اگر شما مبتلا به آرتریت روماتوئید هستید، در معرض خطر بیشتر زخم شدن بافت ریه ها قرار دارید. بنابراین اگر دچار سرفه های مکرر شدید و یا در طول فعالیت های روزمره و عادی دچار تنگی نفس شدید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید.
- درد معده و یا مشکلات گوارشی: آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به زخم، خونریزی معده و بیماری هایی مانند کولیت و دیورتیکولیت را افزایش می دهد. این عوارض ممکن است به خاطر تاثیر جانبی داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا کورتیکواستروئیدها باشد. همچنین مبتلایان به آرتریت روماتوئید بیشتر از یبوست یا اسهال رنج می برند و این می تواند علامت هشداردهنده ای باشد که تعادل باکتری های خوب روده از بین رفته است.
- بی حسی: تورم مفاصل می تواند روی اعصاب نیز تاثیر بگذارد و فرد دچار احساس سوزن سوزن شدن در قسمت های مختلف بدن بخصوص آرنج، مچ دست و مچ پا شود. التهاب رگ های خونی به نام واسکولیت نیز می تواند منجر به بی حسی در مبتلایان به آرتریت روماتوئید شود.
- مشکلات چشمی: التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید روی بخش هایی از چشم از جمله صلبیه، و قرنیه تاثیر می گذارد و می تواند آنها را دچار آسیب کند. درد یا قرمزی چشم در مبتلایان به آرتریت روماتوئید سریعا باید ارزیابی شود.
- شکستگی استخوان: برخی از داروهای آرتریت روماتوئید ممکن است منجر به از دست دادن استخوان شوند و خطر شکستگی استخوان را افزایش دهند. همچنین بیمار اگر از ورزش و فعالیت بدنی اجتناب کند، خطر شکستگی افزایش می یابد. استخوان شکسته ممکن است هشداری باشد که پوکی استخوان نیز علاوه بر آرتریت روماتوئید در حال بروز است بنابراین در صورت بروز این علامت، باید حتما درمان را به سرعت آغاز کرد.
- اشکال در بلع و خشکی چشم: برخی از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید دچار سندرم شوگرن می شوند؛ یک شرایط التهابی دیگر که در نتیجه آن اشکال در جویدن و بلع ایجاد می شود و فرد احساس می کند که چیزی ریگ دار در چشمش است. هیچ درمانی برای سندرم شوگرن وجود ندارد با این حال برخی از داروها و تغییرات در شیوه زندگی به مدیریت علائم آن کمک می کنند.
- تغییر در خلق و خوی: افسردگی همراه با اضطراب گاهی اوقات با آرتریت روماتوئید همراه است و یک سوم افراد مبتلا به این بیماری را درگیر می کند. در صورت بروز هر گونه تغییر در خلق و خوی این بیماران باید سریعا با پزشک خود صحبت کنند و آنهم برای دریافت دارو و یا روان درمانی.
- از دست دادن شنوایی: برخی تحقیقات نشان می دهند که داروهای مورد استفاده در مبتلایان به آرتریت روماتوئید ممکن است منجر به مشکلات شنوایی شود. در صورت حس کردن این علامت نیز پزشک برای بیمار اقدام به تنظیم داروها و یا تجویز سمعک خواهد کرد.
- درد قفسه سینه: افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید بیشتر در معرض مشکلات مرتبط با قلب هستند. درد قفسه سینه بخصوص با فعالیت بیشتر می شود.
به طور کلی ۴۰ درصد از مبتلایان به آرتریت روماتوئید علاوه بر مفاصل، دچار عوارضی روی پوست، عضلات، استخوان ها، چشم و ریه ها می شوند و در صورت بروز هر گونه علائم روی این مناطق از بدن هرچند به صورت خفیف باید حتما با پزشک برای شروع درمان های سریع مشورت کرد.
