» رجب رمضانی، سرپرست گروه امیر پازواری: باید از فکر جوانان برای غنای موسیقی مازندرانی استفاده کرد

ارمون آنلاین: ۵۴ سال از عمرش می گذرد اما هنوز با نوای موسیقی خود را احیاء می کند. وارد خانه اش که می شوی گویی که در تونل زمان وارد گذشته ها شده ای، تمامی چیدمان خانه رنگ و بوی سنتهای مازندران را به خود گرفته و این نشان از عشق صاحبان خانه به فرهنگ اصیل مازنی است.

با مهمان نوازی که خاص مردمان خونگرم شمالی ست ما را در خانه اش پذیرا می شود، خانه ای که بوی عشق و موسیقی در هم آمیخته شده است. می گوید«موسیقی بومی عشقی ست که مرزی برایش متصور نیست و این شیوه عاشقی را سالهاست که با جان و دل پذیرفته ام.»

رجب رمضانی، سرپرست گروه امیر پازواری از سالهای دلدادگی اش به موسیقی می گوید:«۱۶-۱۷سال بیشتر نداشتم که به واسطه دوستی با برادران خشرو با ساز سنتور آشنا شدم.

سال۱۳۵۹ابتدا نزد احمد محسن پور فراگیری موسیقی را آغاز و سپس در محضر اساتید به نام آن دوران نادر سینکی و کیومرث وندادی ساز سنتور را به صورت حرفه ای دنبال کردم،آن سالها بیشتر تحت تاثیر کارهای پایور و مشکاتیان سنتور می نواختم.»

موسیقی برایش جریان زندگیست این از تک تک واژگانش هویداست گویی در گذشته ها غرق شده و این غرق شدن برایش لذت بخش است.

سالها پس از فراگیری حرفه ای موسیقی سال۱۳۶۹-۱۳۷۰به اتفاق برادران خود و تنی چند از دوستان  علاقه مند به موسیقی محلی به فکر تشکیل گروه موسیقی مستقلی برای خود افتادیم.

ساز و کار گروه که تشکیل شد به واسطه اینکه امیر پازواری معروف به شیخ‌العجم و امیرالشعرا از شاعران مازندرانیدوران حکومت صفویان که به زبان مازندرانیشعر می‌سروده نام گروه را امیرپازواری نام گذاری کردیم تا یاد و خاطره این شاعرمحلی گوی پا بر جا بماند.

او می گوید:«در سال۱۳۸۲ نیز توانستم مدرک صلاحیت تدریس از مرکز توسعه فعالیتهای فرهنگی هنری تهران را دریافت کنم و تا به امروز به عنوان سرپرست گروه امیر پازواری مشغول به فعالیت در حرفه موسیقی بومی محلی هستم.»

آلبوم نرگس جار سال ١٣٧١، آلبوم هژبرخوانی  سال۱۳۷۳، بهار وارش سال١٣٧۵، تش سما سال١٣٨١، ورف سما سال ١٣٨٣و لارما سال١٣٨٧ از مهمترین مجموعه آثار ثبت شده توسط مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد در قالب آلبوم بوده که تنظیم و آهنگ سازی آن را رجب رمضانی به عهده داشته است.

وی درباره حضور و اجرا در جشنواره های مختلف با همراهی گروه امیر پازواری به سرپرستی و آهنگسازی اش می گوید:« اولین کنسرت محلی  گروه امیر پازواری درسال۱۳۷۰ به خوانندگی استاد خشرو در سینما فجر قائم شهر برگزار شد که استقبال خوبی هم از آن شد.

پس از آن  در سال ۱۳۷۳برای بار دوم کنسرت موسیقی در سینما فجرقائمشهر برگزار شد. در سال ١٣٧۵ گروه امیر پازواری به خوانندگی نورالله علیزاده و در سال ١٣٧٧به خوانندگی علیزاده و محمود شریفی نیز در قائمشهر به برگزاری کنسرت اقدام کرد.

شرکت در جشنواره دهه فجر تهران سال ١٣٧٨، شرکت در جشنواره مقامی کرمان ١٣٧٨، مقام نخست جشنواره محلی در رامسر، تنکابن ١٣٧۶شرکت در جشنواره موسیقی محلی بابلسر ١٣٧٧ و قائم شهر ١٣٧٨به عنوان گروه دوم و گروه برتر به همراه بیست گروه محلی دیگر از جمله فعالیتهای گروه امیرپازواری به سرپرستی رجب رمضانی بوده است.

وی می گوید:«در سالهای ۱۳۸۵ و نیز امیر پازواری با هدف القاء فرهنگ بومی محلی مازندران راهی آلمان و اسپانیا و فرانسه شد۱۳۸۷ و در شهر های پاریس، برلین، هامبورگ و هانوفر کنسرتهایی در شان مردم مازندران برگزار کرد.»

وی برگزاری جشنواره های موسیقی را مهمترین گام برای اعتلای موسیقی بومی مازندران می داند و می گوید:«رشد و اعتلای خلاقیت ها و آفرینش های موسیقایی، ایجاد زیر ساخت و بسترهای مناسب به منظور ارائه، ثبت و معرفی آثار هنرمندان موسیقی معاصر، تقویت زیرساخت های دیپلماسی فرهنگی از جمله اثرات برگزاری درست و هدفمند جشنواره های موسیقی فلکلور بوده است.»

جشنواره های موسیقی بومی همچون “لیلم”می تواند فرصتی برای جوانان علاقه مند به موسیقی فلکور باشد تا استعدادهای درخشان کشف و از طریق حمایتهایی که پس از آن باید انجام شود، نوعی کارآفرینی در این حرفه ایجاد شود.

رمضانی می گوید:«فکر جوان مانند لوح نانوشته است، باید از فکر جوانان برای استحکام و غنای موسیقی محلی مازندرانی استفاده کرد و از این طریق فرهنگ موسیقایی استان را به ایران و جهان شناساند.»

حرفهایش پایان می یابد اما گویی آرزویش هنوز در تارهای کمانچه اش گره خورده…